AFS Hikayesi: Nasıl Başladı? Hayatıma Neler Kattı?2

Bir önceki yazı... dan devam...

Sözlü olarak yapılan ikinci sınava daha az kişi gittik yine trenle :) Bu kez ablam Mimar Sinan'da okuduğundan onun arkadaşlarında kaldık. Öğrenci eviydi, çok özenmiştim. Ne güzel kendi "pis" evleri var diye. Ev sahibi kız da Kadıköy Sahile Yakın minnacık bir evde oturuyordu. Annemin evinden yeni çıkan ben yıkanmamış pis yastıkta yatamayınca ablam gelip, "yastığın üstüne t-shirt geçir, ört de öyle yat. Tabiki direk yastığa yatmayacaksın" deyip bana yine hayat yardımcısı olmuştu. Böyle pratik şeyleri hep ondan öğrendim :)

Arkadaşım Özge Oral, ailesi İstanbul'da olduğundan kendi evlerinde kalmıştı. O da ben de sınav öncesindeki gece heyecandan uyuyamamıştık. Tabi lisedeyiz, çok kötü ama özentiden sigara içiyoruz! Ne kadar ayıp dimi ama öyle 1-2 tane telaşlı günlerde. Kapının önünde buluştuk, sınav odalarımız hep farklı.

Sonradan öğrendim, komisyon deniyormuş onlara ki AFS Gönüllüleri Derneğindeki çalışmalarımda çok o komisyonlarda görev aldım, hatta komisyon başkanı bile oldum sonraki yıllarda.

Komisyonlarda gruplar karışık, hep özel okullardan öğrenciler var yine sırada. Komisyonda 5-6 kişi var. Yaşlısı genci karışık. Sıralama yapıldı, acelesi olanlar yer değiştirsin denildi vs. Ben şehir dışından olduğum halde geç sıralara kaldım. Öğleden sonra ikinci kişi idim. Nasılsa akşamına yine Istanbul'da olacağımdan sırayı düşünmedim. Bu arada tüm arkadaşlarım komisyonlarına girdi çıktı. Herkes ne sorular soruyor, ne oluyor diye konuştukça kulaklarım uğuldamaya başladı.Strese girdim. Dinlememeye çalıştım. Yan sınıfta bizim Fen Lisesi'nin birincisi de komisyonuna girdi. Kız o sene ÖSS de Türkiye'de 13.cü oldu..wow!Boğaziçine girdi,tabiki ilk tercihi!