--
Annesi yarın olsun istemiyor..Yine kabus dönüyor..Bugün akşama anneannesi gelecek istanbul'dan.
Anane taktı annesi işe dönmeyecek diye korkuyor..O da onun kızı,yıllardır emek harcadı ona okusun büyük adam olsun diye..Çocuğu olunca işi bırakacak diğer tüm tanıdıkları gibi evde oturacak diye korkuyor..Anane memur emeklisi olduğundan zamanında aynı şeyleri o da yaşamış. 40'ı çıkınca işe dönmüş onlar..
Az önce uyudu OCOS. Öğleden sonra uykusunu uyuyacak..Annesinin göğsünde sıcacık uyudu..
O işe gidince ne olacak.. Çok ağlayacak..Ama oyalarlar onu bir süre sonra yine güler oyalayana, onun suçu değildir çünkü bu, annesi onu bırakıp gitmiştir,ona kızar..Zamanla o da geçer..Yıllar içinde nasılsa unutulur..
--
Aklıma bu ara sık sık bir AN'ım geliyor..
Ben küçüktüm sanırım ilkokul dönemiydi..Yani biraz büyüktüm. Herhalde kış tatiliydi. O zamanlar babamın memuriyeti sebebiyle Isparta'da oturuyorduk. Annem de babam da işe gittiklerinden tatil için oğullarını alıp bize gelen amcam ve yengemle evde yalnız kalmıştık. Sabah kahvaltısı hazırlanacaktı. Yengem bize dolaptan sucuk çıkardı. Ben de hep iştahlı bir çocuk olduğumdan acayip sevindim. Annemin haftasonları bize yaptığı gibi bol bol sucuk yiyeceğiz diye sevindim..Baktım yengem de bol bol pişiriyor..Sevindim..Ablamın yemekle pek arası yoktuo nerelerdeydi ne düşündü hatırlamıyorum. Kahvaltı sofrasına kuzenlerimle çağırıldık,oturuduk sofraya..Kuzenlerimden küçük oğlan benim gibi iştahlı büyüğü iştahsız.Aynen ablamla ben gibi.. Yengem kendi çocuklarından başladı servise bol bol doldurdu onlara sucukları parmak parmak sucuk, tava yukarda olduğundan bize kaldı mı göremiyorum ama heralde vardır herkese bu kadar bol sucuk vardıysa ne alaa..diye seviniyordum. (annem olsaydı tersi olurdu,yani önce misafirden başlar,sonra kendi çocuklarına ve kendine koyardı enson ama yengem kendi çocyklarından başlamıştı servise ne şanslı çocuklardı!!)
insan çocukken birçok şeyi başka görüyor..Neyse Amcamdan sonra bize de sıra geldi..Bana 1 parmak ablama 1 parmak sucuk!?!! koydu.. Nasıl yani?? Annem her zaman herkese eşit dağıtır yetmezse kendine almazdı yada almzadı..Anlayamadım..Sordum tavayı gösterdi,bitti! dedi..İananamadım..Orada var deyince o onların tabağı dedi..Acayip bozulmuştum..Aldığım terbiye gereği başkasının tabağından başkasının hakkını yemezdim,yiyemezdim..Çok bozulmuştum.Gözlerim annemi aradı şikayet için, o yoktu o işteydi..Akşama söylerim diye düşündüm..Çok içerlemiştim, yengem büyüktü ben ona birşey yapamazdım..Yaşıtım olsa gözüm karaydı,sucuk için kavga edecektim..
Vay hain yenge vay :) Bazı çocukluk anıları nasıl da oturuyor insanın içine değil mi?
YanıtlaSil