Evet, işe başladım..

Sonunda o gün geldi çattı.. 13 Ocak günü işe gittim. Herşey tam beklediğim gibiydi..Bizim şirkete güvenim hiç sarsılmadı.. İşleri ben yokken 1 kademe ilerlemeyeceğini idareten halı altı olacağını tahmin etmiştim. Mentalite de aynı. bebeğim mis kokusuyla öğlen evdeydi..20 dk. geldim emzirdim gittim tabi hiç yemek yiyemedim 2 gün de.. Süt iznini toplu kullandığımdan yemeye utanıyorum..

İkinci gün daha da zor oldu.. Sabah çıkaen bebeğimin sesi asansörde inledi inledi.. İşyeri de berbat olunca gitmek istemedim. Ama seve seve gittim.. Öğlen de sevine sevine geldim.. 

Zor zor.. Bir de alakasız adamların terfi aldığını görünce daha da mutlu oluyor insan..Eee 1 senedir yatıyordum ya ben! Allah size de öyle bir yatış versin deyince sustu çoğunluk..Tatildeymişim gibi konuşuyorlardı da.. Bebeği büyütmek nasıl emek ister bilmeyenlerin dünyası orası.. Herşey iş!

Bilemiyorum her an herşey olabilir!